Ένας ηλικιωμένος Γερμανός με διαβήτη έχει μαζί του πρόσθετες ιατρικές συνταγές σε ένα ταξίδι του στην Ιταλία, αλλά θα δεχτεί ο φαρμακοποιός τη συνταγή; Μια Πολωνή θα ήθελε να υποβληθεί σε επέμβαση στο ισχίο στην χώρα όπου ζουν και εργάζονται τα εγγόνια της, αλλά πώς θα το οργανώσει αυτό από την Πολωνία; Ένας Πορτογάλος επιθυμεί να υποβληθεί σε εγχείρηση καταρράκτη από έναν ειδικό γιατρό στην Ισπανία, αλλά θα του επιστραφεί η δαπάνη; Αυτές είναι μερικές μόνο περιπτώσεις κατά τις οποίες ένας ασθενής χρειάζεται σαφήνεια όσον αφορά τα δικαιώματα και τους κανόνες που ισχύουν για τη διασυνοριακή υγειονομική περίθαλψη.
Ένας πρόσφατα εκδοθείς νόμος της ΕΕ διευκρινίζει τα δικαιώματα των ασθενών για πρόσβαση σε ασφαλή και καλής ποιότητας θεραπεία ανά τα σύνορα της ΕΕ και για επιστροφή των σχετικών δαπανών. Ασθενείς που ταξιδεύουν σε άλλη χώρα της ΕΕ για ιατρική περίθαλψη θα απολαμβάνουν ισότιμη μεταχείριση με τους πολίτες της χώρας στην οποία αναζητούν θεραπεία. Αυτός ο νέος νόμος θα ωφελήσει τους ασθενείς στην ΕΕ κατά διάφορους άλλους τρόπους. Θα διευκολύνει τη στενότερη συνεργασία μεταξύ εθνικών υγειονομικών αρχών και την ανταλλαγή πληροφοριών αναφορικά με πρότυπα ποιότητας και ασφάλειας της υγειονομικής περίθαλψης. Θα βοηθήσει τους ασθενείς που χρειάζονται εξειδικευμένη θεραπεία, όπως επί παραδείγματι εκείνους που χρειάζονται διάγνωση ή θεραπεία για σπάνιες ασθένειες. Αυτός ο νόμος υποστηρίζει την ανάπτυξη των «ευρωπαϊκών δικτύων αναφοράς» που συγκεντρώνουν σε εθελοντική βάση, εξειδικευμένα κέντρα εμπειρογνωμοσύνης που είναι ήδη αναγνωρισμένα στην Ευρώπη. Οι εμπειρογνώμονες της υγείας ανά την Ευρώπη θα είναι σε θέση να μοιραστούν τις βέλτιστες πρακτικές στον τομέα της υγειονομικής περίθαλψης και να ανταλλάξουν πρότυπα αριστείας...
