Η συνεχιζόμενη καραντίνα των ψυχικά πασχόντων

Γιατί εξανίστασθε για εκείνα τα περιοριστικά μέτρα που, ενώ θα έπρεπε, δεν έχουν αρθεί;

Υπάρχουν άνθρωποι που συνεχίζουν να ζουν και σήμερα υπό καθεστώς αυστηρής καραντίνας. Είναι οι ψυχικά ασθενείς που νοσηλεύονται σε ψυχιατρικά τμήματα ή διαμένουν σε στεγαστικές δομές (οικοτροφεία, ξενώνες κλπ).

Οι τουρίστες, είναι αλήθεια, δεν κυκλοφορούν ούτε επισκέπτονται ψυχιατρικά τμήματα και στεγαστικές δομές. Διαφορετικά, αν συνέβαινε, κάθε περιορισμός θα είχε αρθεί.

Και γι’ αυτό το Υπουργείο Υγείας, που κόπτεται για τα δικαιώματα των ψυχικά ασθενών, αδιαφορεί και μέχρι σήμερα -παρά τη χαλάρωση των μέτρων- δεν έχει εκδώσει οδηγία με την οποία να επιτρέπονται οι έξοδοι ασθενών και το επισκεπτήριο.

Η ραθυμία του Υπουργείου έχει ως συνέπεια να συνεχίζει η ισχύς του καθεστώτος απαγόρευσης επισκεπτηρίου και εξόδων, με τις τελευταίες να επιτρέπονται μόνο με τη συνοδεία μέλους του προσωπικού.

Αλλά και τότε, όπως συνήθως συμβαίνει έτσι κι εδώ, το βάρος της α
πόφασης για το αν θα βγει ή όχι από τη δομή ο ασθενής (εννοείται μόνο με συνοδεία), να πέφτει εξ ολοκλήρου στα ευαισθητοποιημένα μέλη του προσωπικού, που αναλαμβάνουν πρόθυμα να τον συνοδεύσουν -ή/και ομάδα 2-3 ατόμων- στην έξοδό του..

Ζήτημα επισκεπτηρίου δεν τίθεται, διότι, όπως είπαμε, για τους ψυχικά ασθενείς η καραντίνα συνεχίζεται 

 

Πείτε κάτι ηχηρό περί των δικαιωμάτων των ψυχικά πασχόντων ...